برخی عقیده دارند كه عفاف باید درونی باشد و دل انسان باید پاك باشد و اگر زن و مرد یكدیگر را به چشم برادر و خواهر ببینند نیازی به سخت گیری نیست! امّا این رابطه‌ی چشم و دل یك امر منطقی است. میان دیده و دل یك ارتباطی است و ارتباطش از یك سو به آن سو است؛ وقتی انسان چیزی را دید تحت تاثیر قرار می گیرد. این كه می‌گویند: حجاب به دل است، یك مغالطه است و هیچ منطقی پشت آن نیست. وقتی حالت درونی ما نمود بیرونی نداشته باشد، این در واقع گرفتن عفاف به شكل مرموزانه و مزورانه است. یك خانم نمی‌تواند بگوید: من عفاف دارم؛ امّا در برخورد و ارتباط با نامحرم هیچ گونه حریمی را رعایت نكند. برخی از خانواده‌های ما تحت تاثیر برخی از نگاه‌های روشنفكرانه، فكر می‌كنند نشانه‌ی روشنفكری این است كه حریم‌های خصوصی بازتر و آزادتر شود.
خانم شیلت می‌گوید: مصیبت دختران آمریكایی از آن زمانی آغاز شد كه پدران و مادران آنها، دختران را رها كردند و فكر كردند كه باید آنها را آزاد بگذارند.
ولی سوالی كه مطرح است این است كه عفاف چیست؟ آیا كسی كه حجاب ندارد ، عفاف می‌تواند داشته باشد؟ آیا رابطه‌ای بین عفاف و داشتن دوست دختر و یا دوست پسر است؟ و در نهایت عفاف چه تاثیری بر نهاد خانواده می گذارد؟ به نظرمی‌آید كه در جامعه ما، بیشتر از مسئله عفاف، به مسئله چادر زدن خانم‌ها پافشاری می‌شود. چرا ذهنیتها در مورد حجاب به چادر زدن خانم‌هاست تا عفاف آنها!؟
مخاطرات دختران عفیف و با حجاب سوال: وضعیت جامعه به سمت و سویی می‌رود كه كسانی كه با حجاب در این جامعه زندگی می كنند، شاید با محدودیت مواجه شوند و دیگران بگویند: آنها به روز نیستند و... ما به عنوان دختران متدین احساس می‌كنیم حفظ عفاف و حجاب مقبولیت ما را در مقابل دخترانی كه با آرایش جلوه‌گر می شوند، در موقعیت ازدواج با توفیق كمتری رو به رو می كند؛ آیا واقعا این چنین است؟
دركلمات حكما آمده است: كسی كه عفّت نداشته باشد، دین ندارد[1] ودر مضامین روایی نیز ارتباط بسیار زیبایی میان خردورزی و عفاف وجود دارد و روایاتی با این مضمون كه اگر كسی عفاف نداشته باشد، خردورزی ندارد، آمده است.
اگر دشمن بخواهد حیثیت دینی جامعه‌ی ما را خراب كند، باید عفاف را از بین ببرد.
هَنْفِل كه كه از مشاوران و جاسوسان كاخ سفید است می گوید: اگر ما بتوانیم زنان ایران را گول بزنیم و حجاب و عفاف را از آنان بگیریم، به تمام نقشه های خود رسیده ایم![2]
این ذهنیت را در ذهن دختران دانشجوی ما نهادینه كرده‌اند كه اگر عفاف و حجاب داشته باشند، در جامعه مطرح نمی‌شوند؛ چرا؟ چون آنها باید زیبا باشتد و با چادر و حجاب نمی توان زیبا بود! زیبایی‌ها طبیعی باید به زیبایی‌های مصنوعی تبدیل شود. جدایی از وحی و دستورات الهی و توجه به دیدگاه فمینیستی بی‌عفتی به بار می‌آورد.
خانم شیلت كتابی به نام «نابودی عفاف،ارمغان فمینیسم» دارد. در آن كتاب وضعیت آمریكا را و این كه چگونه «فمینیسم» باعث شد زنان آمریكایی را مورد تهاجم قرار دهند و آنها قربانی بی عفتی شوند،بررسی می كند و می گوید: در جامعه ی ما همه چیز برای یك زن، آزاد است؛ اما ما هیچ گاه به اندازه ی الان احساس بدبختی نكرده ایم!
برای حفظ عفت راهكارهای متعددی وجود دارد كه از جمله: 1- تقویت زیر ساخت های فكری و اعتقادی 2- حفظ چشم از نگاه ناروا «وقَل لِلمُومِناتِ یَغضُضنَ مِن أبصارِهِنَّ وَ یَحفظنَ فُرُوجهِنّ وَ لا یُبدینَ زِینَتَهُنّ إلّا ما ظَهرَ مِنهَا...»[3] به زنان مومن بگو كه چشمان خود را از نگاه ناروا فرو پوشند و پاكدامنی پیشه كنند و زینت های خود را جز آن چه قهرا آشكار می‌شود، بر بیگانه آشكار نسازند. 3- فرهنگ سازی مثبت و اعطای بینش در تلویزیون و سینما
کل بازدید:
بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید این ماه :
بازدید ماه قبل :
تعداد کل مطالب :
آخرین بازدید :
آخرین بروز رسانی :
درباره وبلاگ
خواهرم که به شکوفایی عالم جانت رو کرده ای!نیک بدان که رشد تو جز در تسلیم حق نباشد و عمران و آبادی جانت جز به تخریب لانه های هوس شکل نگیرد. پس اسرار زیبایی های سر و سینه ات را به مقنعه ای سپار که آن ها را از نامحرم بپوشاند و از روسری های نازک وکوتاه بپرهیز که اسرار تو را بر نامحرم افشا کنند. خدایت توفیق دهد.
تبلیغات 
